Boleh!!

De tijd vliegt hier voorbij, en dat is niet alleen aan het werk te danken. Het land is absoluut prachtig, en er is in de tussentijd veel gebeurd.

Nadat ik het vorige verslag heb gepost, ging ik de dag erna naar Kuala Lumpur. Hier was ik voor de ASIAWATER expositie.
We hadden op maandag al de boel ingepakt en de apparatuur werd toen verscheept, en op dinsdag gingen we zelf weg. We kwamen na een boel heisa pas later in de middag aan, omdat ons hotel helemaal niet in de buurt zat waar het op Google Maps zat. Hierdoor moesten we met een vertraging gaan lunchen en de boel gaan opbouwen. Uiteindelijk was dit wel gelukt en om 7 uur konden we weer terug, om ons zo op te maken voor de expositie.

De drie dagen die erop volgden stonden voornamelijk in het teken van praten en informeren. Het begon vrij rustig, maar ik ben uiteindelijk vrij druk geweest met potentiële klanten. Ik stond die dagen veel op mijn voeten, en in de avond gingen we er vaak op uit om nog een drankje te doen. Op de vrijdag was ik eigenlijk al goed gesloopt. In het weekend kwam mijn Nederlandse huisgenoot Bas nog langs, en daar hebben we het er goed van genomen. We hebben in Kuala Lumpur niet veel anders gezien dan een paar barren. We zaten wel in de buurt van een paar hoogtepunten in KL, maar dit hebben we niet kunnen doen, we hadden er te weinig tijd voor. Hier hebben we ook nog een studiegenootje van mij ontmoet, die ons even liet zien waar we voor van alles en nog wat terechtkonden.

Die week die erop volgde kwamen er 2 nieuwe personeelsleden het bedrijf versterken. De een was een sales manager, en de ander de vrouw van de baas. De directeur deelt nu zijn kantoor met zijn vrouw, iets wat in Nederland niet zou kunnen, maar in Maleisië is het niet iets om gek van op te kijken blijkbaar. Ook heeft ze gelijk een soort van autoriteit, omdat het wel de vrouw van de baas is, wat ook een beetje gek is vanuit een Europees standpunt. Maargoed, dat moet maar geslikt worden, ik heb er verder geen zegje in.

Het weekend wat erop volgde stond een beetje centraal voor wat de laatste tijd gebeurd is; het regenseizoen is begonnen. Van eind maart tot eind mei regent het hier pijpenstelen. Gelukkig niet de hele dag, maar op een gegeven moment in de avond kun je beter binnen blijven, want dan gaat het ongeveer 2 uur lang ongelovelijk tekeer. De garage van het huis lijkt het soms te begeven, maar dan houd het net op het goeie moment op met regenen.

Wel zijn we nog naar koloniale stadjes geweest, Taiping en Ipoh. Deze stadjes hebben veel oud Engelse gebouwen en invloeden van het Victoriaanse tijdperk. Dit was wel leuk voor een klein weekendje, maar veel had het in totaal niet te bieden. In de weekenden erop zijn we teruggegaan naar Penang en Langkawi, en hier hebben we dan scooters gereden. In Penang was dat levensgevaarlijk, en in Langkawi ontzettend relaxed. En alles is hier ongelimiteerd, dus met ongeveer 80 over de snelweg is totaal geen probleem. Zeker niet omdat de maximumsnelheid hier 110 km/h is. Als dit tenminste word gereden, vaak wel stukken harder. Dit doen voornamelijk de Indiërs, die zijn echte maniakken op de weg. Hier hebben we langs veel stranden gereden en een beetje de eilanden rond. Het plan was eigenlijk om naar de oostkust te gaan, maar dit ging helaas niet door. We konden de busterminal niet vinden in ons dorpje en dan moesten we ons haasten e.d. En na een werkweek vind ik het wel chill om even niks te hoeven doen.

Wat ook mooi is, dat je met een paar woorden hier een heel gesprek kan voeren. Dit kan ik mooi weergeven door een van de vele voorbeelden van gesprekken met taxi chauffeurs. Een telefoongesprek gaat vaak zo.

Chauffeur: Hello hello?
Ik: Hello.
Chauffeur: Hello?
Ik: Yes, is this a taxi?
Chauffeur: Hello?
Ik: Taxi?
Chauffeur: Aaaaaah yes!! Where?
Ik: Penang (het eiland waar we dichtbij wonen). Can?
Chauffeur: Can can can!
Ik: How much?
Chauffeur: Can can can!
Ik: No, how much?
Chauffeur: .... hello?
Ik: Yes hello, how much is it to penang?
Chauffeur: Ooooh yes... Uuuuuuh 50 ringgit.
Ik: Ok. Pick us up at (ons adres)

Het is hier zo ongelovelijk chaotisch en snel dat gepraat hier, volgens mij hebben ze al een tijd geen fatsoenlijke verbinding hier gehad. Terwijl Maleisië toch een land is in Zuid Oost Azië wat er nog redelijk goed bij ligt. Boleh is ook een woord wat hier veel gebruikt word, wat letterlijk betekend : het kan!. Als je dat maar genoeg zegt worden ze hier heel blij.

En nu schrijf ik dit aan de vooravond van Koningsdag. Vanavond vlieg ik naar Kuala Lumpur om er maar weer een feestje van te bouwen. Dit komt zeker wel goed. We blijven er tot zondag en dan gaat Bas naar Singapore om via daar weer naar huis te gaan. Dan ga ik weer terug naar mijn stulpje om daar nog 2 maanden te verblijven en mijn scriptie te schrijven en andere dingen te doen. Maar vervelen ga ik me zeker niet doen! Volgende week ga ik bijvoorbeeld naar Singapore. Maar dat komt de volgende keer wel. Voor nu ga ik mijn spullen pakken en huishoudelijke zaken doen. Tot de volgende keer.